Neobabel

O cuando la cruda nos alcance

  • Amo nicmati

    Cuento cinantrópico

    Amo nicmati ica ticmati inon, auh ninahual niccochmati ihuan chichimocuepazcuali. In yohualli ihcuac onimitzitac ne nichichimocuepalo, zan nochanahcico in notlapacuil tzinepantla: otinechcahuac ica amo meztli inic nikhuahualoz. No sé si tú lo sepas, pero a veces sueño que soy nagüal y puedo convertirme en perro. La última noche que te ví me convertí en uno y regresé a mi casa con la cola entre las patas: me dejaste sin luna a quién aullarle.
    Azo zan nonatzin onechtlatlani incan nicualtica, ne oquito quema ipampa ye amo nimitzixmati, ye otlapacho nopampa ihuan in ipampa ni celtic cochiz onipinahuac. Después mi mamá me pregúntó si estaba bien, yo dije que sí porque no te conoce, se puso triste por mí y me dió vergüenza llegar a la casa para dormir solo.
    Ye cenca cuhcehuia, auh amo nimitzilcahua ipampa nicuicatica ne cenca huel nimitzilnamiqui. Intla nicuica nipaquiz, nipaquiz intla nicuica iuhqui ne monechpa. Intla nicnocuica niyolmati nimizitaznequi, auh ne amo nettaloznequi. Ihuan ihcuac nitlamantichihua, iuhqui nitlacualchihua nozo niauh calmecac, nicchiya in yohualco inic ne tehuan niquitaz in inon ilhuicatl ihuan in inon citlaltin. Ya pasó mucho tiempo, pero no te olvido porque cuando canto me acuerdo mucho de ti. Si canto que estoy feliz, me pongo feliz si canto como si estuvieras conmigo. Si canto cosas tristes me doy cuenta que quiero verte, pero no quiero que me veas. Y cuando hago otra cosa, como preparar la comida o ir a la esucela, espero a que sea de noche para ver los dos el mismo cielo y las mismas estrellas.
    ¿Ticilnamiquilia in inon yohualco ipan ticochi in yei tehuantin? In moapitzo quipacholoa ica iayo, ne ipan notolon amo nitaya, nicocohiznenequi. Miac nocnihuan onechihto ye ihqui yellia amo zan nozo zan cepa. No ihqui noyelli zan cepa. ¿Te acuerdas de esa noche cuando nos dorimos los tres juntos? Tu boca mezcló tu saliva y su sudor. Yo tenía los ojos cerrados y me hacía el dormido. Me han dicho que muchos amigos han hecho esto alguna vez. Yo también lo hice una sola vez.
    Auh in sabado, in neuctli ihuan in tlayohualli toaxca icuac in ometehuantin nahuatequiya petlapan, yohuatzinco in ichtequini onechtequili in nocac, in noreloj, in nocartera; te tichocaya teotlac ipampa ye amo timiztnequiya in ihnon te nicnequiya. Immanel nocamaquihtic cen ticatcaya, otinechpanolti in mocenacatl nona-capan, ihuan ye in neltic noquichcuepo.

    [incompleto]

    Pero el sábado, la cerveza y la obscuridad fueron nuestras cuando nos abrazábamos los dos sobre la cama, a mí en la madrugada unos rateros me quitaron mis zapatos, mi reloj y la cartera; y tú lloraste en la tarde porque él no te quería tanto como quisieras. Pero no importa-ba, yo tenía mi boca llena de ti, me pasaste todo tu cuerpo por todo el mío, y eso me hizo sentir hombre de verdad.

    [incompleto]


  • Kazaa y Adaware

    Si instalas la más nueva versión de kazaa (la gratuita) se te instala (sobre aviso) una cantidad de spyware. Y a cada rato el navegador entra solo a una página que ya me está desesperando, perfectvav.com. Es de verdad desesperante. Ese spyware se quita con un programa ad-aware. Pero deja las cosas peor. Hoy tuve que “deshacer” todo, y al parecer mi máquina ya quedó desauhciada. Qué mal.


  • La gama de emociones

    La gama de emociones (Viernes, 13 de febrero de 2004)

    Supuestamente un mapa de arcoiris en el bitmap o programa similar muestra todos los colores que el monitor puede enseñar, excepto los tonos de blanco-gris-negro. Y esa es al digitalización del color. Hay una serie japonesa llamada Evangelion donde se logra mediante la extirpación de un cerebro la digitalización del alma. He pensado en eso últimamente y la verdad eso de la digitalización es una cosa maravillosa. Pero no es la original, es una copia… Con las ya sabidas y muy importantes ventajas de ser a veces indestructible, copiable, eterna, abstracta…. hoy se puede guardar una canción magnífica en un circulito plano de plástico llamado CD. Incluso videos. Visto fríamente, los libros de ficción, las novelas, los cuentos son una forma más análoga de la digitalización de sentimientos humanos. Pero tal vez eso ya no sea digitalizaciòn. No sé. Creo que hay que investigar más sobre esta tecnología sobre la que no sé.


  • Verano: Never Ever

    Aaa pues hoy es un día muy triste y muy infeliz porque me acaban de responder un “¿ya nunca?” con un “never ” y es muy doloroso y eso. Dice que con la última vez bastó y yo le doy la razón. En fin. Me dijo que no llorara y yo le pregunté que cómo iba a superarlo entonces y que si a golpes, se rió y me puse tiernamente agresivo y me dijo que lo superara como el adulto que soy. Ya casi cumplo 20. Como adulto me pregunto en qué fallé.

    Ahora viene el superarlo. Va a ser difícil. Ya mismo estoy desahogando anónimamente en una paginita web. Algo tenía que hacer. La espera fue infructuosa.


  • Packman y <i>pakupaku</i>

    Acabo de ver en el Disney Channel que packman (ese juego del wakawakawakawaka) viene del japonés paku-paku que significa abir y cerrar la boca (muppet se dice pakupakuningyoo).


  • Primera entrada

    Esta es la primera entrada en este servicio. El plan (ooo planes desde el primer día) es escribir aquí al m modo en que lo hace Kota Aramaki en su japanese web column o eso. Claro, yo no podría redactar un ensayo como los suyos… pero en fin.

    Me pregunto si esto no será muy enfermizo


Categorías

Entradas recientes

Archivo